- 4 V 1887 r. zm. Konstanty Julian Ordon, oficer Wojska Polskiego, powstaniec listopadowy, walczył pod Ostrołęką; dowódca baterii artylerii w reducie nr 54 podczas obrony Warszawy - poinformował profil Sejmu RP odnoszący się do kwestii historycznych.

4 V 1887 r. zm. Konstanty Julian Ordon, oficer Wojska Polskiego, powstaniec listopadowy, walczył pod Ostrołęką; dowódca baterii artylerii w reducie nr 54 podczas obrony #Warszawa pic.twitter.com/RQxjnkec69

— Dzieje Sejmu (@DziejeSejmu) May 4, 2021

Konstanty Julian Ordon (1810–1887) - uczestnik powstania 1830/1 r., oficer w służbie piemonckiej, tureckiej i włoskiej, garibaldczyk. Ur. 16 X w Warszawie, był drugim z 5 synów Karola Franciszka, rewizora generalnego komory celnej w Warszawie, i jego pierwszej żony Małgorzaty z Naimskich. Osierocony przez matkę w 3 roku życia, wychowywany był przez ojca. W l. 1823–8 uczęszczał do Liceum w Warszawie, w sierpniu 1828 wstąpił do baterii pozycyjnej artylerii konnej gwardii. Wtajemniczony w przygotowania powstańcze, wziął udział w wydarzeniach 29/30 XI 1830. Walczył w 4 baterii artylerii konnej pod Dobrem, Wawrem, Grochowem, Dębem Wielkiem, Iganiami, Tykocinem, Złotoryją i Ostrołęką. Za odwagę wykazaną w bitwie pod Ostrołęką otrzymał srebrny Krzyż Virtuti Militari (6 VI), awans na podporucznika (13 VI) i dowództwo baterii.

W 1869 roku otrzymał stopień majora oraz tymczasową emeryturę, zamienioną w r. 1872 na dożywotnią. Od r. 1867 mieszkał we Florencji. Z upływem lat tracił zdrowie, przed śmiercią ogłuchł i zniechęcony, w nocy z 3/4 V 1887 wystrzałem z pistoletu odebrał sobie życie. Po wojskowym pogrzebie we Florencji ciało, zgodnie z wolą O-a, zostało spalone, a prochy 6 XI 1891 przewiezione przez Ludwika Ostaszewskiego do Lwowa i złożone w grobowcu Baczyńskich na cmentarzu Łyczakowskim.